بسم الله الرحمن الرحیم

​​طر​​​​​ح رافا

رافا مخفف «راهبرد فهرست آبی» است.

 

خلاصه روش طرح:
طبق این ایده باید همه گره های (نودهای) شبکه اینترانت ملی در ایران با اعمال سیاست گذاری پیشنهادی طوری تنظیم شوند که ارسال داده ها در اینترانت داخلی به مقصد و از مبدا داخلی با اولویت بالاتری انجام شود (یعنی این اولویت مانند مثلا شرایط فعلی یکسان نباشد)
طرح مزبور اولویت مساوی در انتقال داده ها را فقط برای سایت های خارجی با حجم ترافیک پایین اعمال می کند اما اگر یک سایت خارجی مانند یک پیام رسان یا شبکه اجتماعی خارجی از متوسط حجم بالای تبادل برخوردار شد، بطور خودکار اولویت تبادل داده آن از مبدا داخلی به خارجی و از مبدا خارجی به داخلی کاهش پیدا می کند اما هر گز قطع نمی شود. اعمال این سیاست در یک دوره چند ماهه با کمترین آسیب به کسب و کار مردم، منجر یه حرکت ایشان به سمت پیام رسان های داخلی شده و از طرفی قدرت چانه زنی دولت با پیام رسان های خارجی را بالا می برد بنحوی که ممکن است ایشان حتی حاضر به تاسیس دفتر در ایران شوند و هزینه حضور خود را به دولت بپردازند.

این طرح نه تنها برای دولت هزینه ندارد بلکه منجر یه تولید درآمد برای اجرای خود خواهد شد و البته در شرایط رضایت مردم، کلیه سرویس دهندگان اینترنت و شرکت های دست اندرکار نیز به منافع جایگزین خوبی دست پیدا می کنند.

 

توضیح طرح:

این طرح مشتمل بر گام های اصلی زیر است:

گام اول:
از این پس بهای ترافیک اینترنت داخلی و خارجی همواره با یک قیمت و آن هم قیمت بین المللی محاسبه و از مصرف کنندگان اخذ می شود.

تبصره ۱:
دولت اضافه هزینه‌ای که بابت اینترنت داخلی توسط اپراتورها دریافت می شود را برای انجام همین طرح به کار خواهد گرفت.

گام دوم:
دولت موظف است یک فهرست آبی از کلیه سایتهای معتبر خارجی تهیه کند. ترافیک اینترنت فهرست آبی شامل ترافیک همه سایتهای خارجی فیلتر نشده با سهم ترافیک ماهیانه کمتر از ۲۰ درصد کل پهنای باند اینترنت خارجی است. در عوض کلیه سایتهای خارجی که سهم ترافیک اینترنت ماهیانه آنها به ۸۰ درصد پهنای باند اینترنت خارجی می رسد در فهرست قرمز قرار میگیرند.
دولت موظف است تحت نظارت یک کمیته فنی منتخب مجلس، هر ماه اولویت ترافیک فهرست آبی را ۱۰ درصد بیش از فهرست قرمز تنظیم کند، بنحوی که هر ترافیک داده به مقصد آی پی های فهرست آبی یا از مبدا این فهرست در اولویت انتقال قرار گیرد و در عوض اولویت ترافیک بسته های فهرست قرمز هرماه ۱۰ درصد کاهش پیدا کند. این کار به مدت ۸ ماه مستمر انجام شود.
ترافیک اینترنت کلیه پیام رسان های خارجی و فیلترشکن ها در فهرست قرمز قرار می گیرند و بدون آنکه این ترافیک قطع شود، تنها اولویت ترافیک آنها پس از ۸ ماه به ۲۰ درصد کاهش یافته و در عوض کلیه سایتهای خارجی معتبر با ۸۰ درصد اولویت ترافیک فعال می مانند.
بر پایه این روش کم کم تبادل اطلاعات در پیام رسان های خارجی مشکلتر شده و در عوض سهم عمده ترافیک داخلی برای پیام رسان های داخلی آزاد می‌شود.

گام سوم:
دولت بابد بخشی از اضافه هزینه دریافتی اپراتورها را برای تشویق ایشان به خودشان عودت دهد، و یا از اول دریافت نکند، اما مابقی آن را جهت کمک به توسعه مراکز داده data center ها و پیام رسان های داخلی بصورت تسهیلات بدون بهره و دراز مدت هزینه کند.
دولت برای کمک به مردم و کاهش بار هزینه ای اینترنت شاد می تواند یارانه اینترنت را به حساب کلیه اولیای دانش‌آموزان مدارس بصورت نقدی واریز کند.

توضیح:
از نظر اکثریت مردم اختلاف هزینه چندانی ایجاد نمی‌شود چون اکثریت مردم هم اکنون در پیام رسان های خارجی ترافیک بین المللی پرداخت می‌کنند. تقریباً حدود ۲۰ درصد هزینه اینترنت مصرفی مردم بصورت داخلی و نیم بها یا یک سوم بها است، پس نارضایتی مهمی از طرف مردم ایجاد نمی‌شود.

از طرف دیگر اپراتورهای اینترنت هم بخاطر دریافت هزینه بیشتر از مردم دیگر دلیلی برای افزایش عمدی اولویت ترافیک اینترنت پیام رسان های خارجی نداشته و کیفیت تبادل پیام رسان های داخلی برای مردم قابل قبول خواهد شد.

و بالاخره این طرح بار مالی برای دولت ندارد و عمده هزینه آن توسط مردم نقدی پرداخت می‌شود!

فلسفه اصلی این طرح موارد زیر است:
۱- براساس تجربه، اکثریت مردم هرگز بخاطر قیمت پایین یا رایگان ترافیک اینترنت و یا مسائل ارزشی مانند اهمیت به کالای داخلی به سمت پیام رسان های داخلی حرکت نمی کنند، بلکه ایشان براساس کیفیت انتقال داده و حل شدن مشکلات زندگی و کسب و کار خود پیام رسان را انتخاب می کنند.

۲- تجربه نشان می دهد هر حضور گسترده مردم در پیام رسان های داخلی ناشی از یک فشار و محدودیت های مقطعی مانند قطع دسترسی به پیام رسان های خارجی بخاطر فتنه ها بوده و پس از مدت کوتاهی دوباره اکثریت مردم  از پیام رسان های داخلی استفاده نکرده اند.
۳- از نظر اپراتورهای اینترنت، ترافیک نیم بها یا رایگان کردن ترافیک اینترنت توسط دولت به معنای کاهش درآمد است. البته اگر دولت برای ایشان جبران این هزینه را هم انجام دهد، باز هم از نظر ایشان مقرون به صرفه نیست چون دولت سالهاست کفگیرش به ته دیگ خورده و در پرداخت ها همواره تاخیرهای بزرگ دارد که با شرایط تورمی فعلی قابل قبول نیست، پس تعجبی ندارد اپراتورهای اینترنت بطور زیرپوستی تلاش کنند در شبکه اینترانت داخلی اولویت ترافیک بسته های داده پیام رسان های خارجی و فیلترشکن ها را بیش از پیام رسان های داخلی باشد تا مردم اکثریت بسمت پیام رسان های خارجی متمایل شده و با پرداخت نقدی هزینه ترافیک بین المللی سود بیشتری را عاید اپراتورهای اینترنت کنند.
۴- در این طرح بهیچوجه فیلتر کردن پیام رسان های خارجی اجرا نمی‌شود بلکه فقط اولویت تبادل بسته های داده پیام رسان های خارجی در شبکه اینترانت ملی کمتر از پیام رسان های داخلی میشود، و البته این کار ناگهانی انجام نمی شود بلکه با تدریج در ۸ ماه اجرا می‌شود، لذا مردم آرام آرام بر اثر کاهش کیفیت تبادل پیام رسان های خارجی و از طرفی تبلیغ و افزایش کیفیت پیام رسان های داخلی به سمت داخلی ها متمایل می شوند و با کمترین خسارت کسب و کارهای اینترنتی به شبکه های اجتماعی داخلی مانند نزدیکا، هورسا، روبیکا و ... منتقل می‌شود.